‘n Herberg zomaar een dak voor mensen onderweg

Aan de leden van de Bisschoppenconferentie

zaterdag 27 januari 2007, geplaatst door Wytse Kamsma

Op verzoek van vele leden van ‘n Herberg benader ik u middels deze ‘open brief’. De vereniging ‘n Herberg (zo maar een dak voor mensen onderweg) is voortgekomen uit het samenwerkingsverband van de Acht Mei Beweging Regio Noord en de afdelingen Groningen/Drenthe en Friesland/NOP van de Mariënburgvereniging. Toen in 2004 de Acht Mei Beweging werd opgeheven is er gekozen voor een vereniging, die onder bovenvermelde naam staat Ingeschreven bij de Kamer van Koophandel te Groningen. De doelstelling van de vereniging kan als volgt worden omschreven:

Als “Gods Volk Onderweg” een plaats willen hebben waar we elkaar kunnen blijven ontmoeten - ons geloof kunnen uitdragen in gesprekken, vieringen, meditaties en activiteiten - kunnen opkomen voor mensen, die in kerk en samenleving in de knel komen - op eigentijdse manier invulling kunnen geven aan ons geloof en geloofsleven - vrijuit mogen spreken, ons geestelijk kunnen voeden en op verhaal kunnen komen om onze tocht voort te zetten…

Al enige jaren worden er ontmoetingsdagen voor leden en belangstellenden georganiseerd in een van de drie noordelijke provincies en worden er contacten onderhouden met een aantal organisaties met katholieke, oecumenische of algemene achtergrond. (www.nherberg.nl) Het leek mij goed om eerst iets over onze identiteit en doelstelling te vermelden voordat ik de redenen voor deze brief weergeef.

Na kennis genomen te hebben van het onderzoek “God in je huiskamer” van het RKK-KRO Mediapastoraat en het artikel in dagblad Trouw van 19 december 2006 spreken wij onze verontrusting uit over de beleidsmatige gang van zaken en besluiten met betrekking tot het mediapastoraat.

Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken, dat de positieve verwachtingen van veel gelovigen na het laatste Vaticaans Concilie met betrekking tot veranderingen binnen de Rooms Katholieke Kerk ook t.a.v. het mediapastoraat teniet worden gedaan.

Het “preekverbod” voor pastoraal werkster Joke Litjens is hiervan een “sprekend-voorbeeld. De rustige en inspirerende wijze waarop zij mede voorging en “preekte” deed vele kijkers en luisteraars weldadig aan. Hieruit is dan ook in belangrijke mate te verklaren dat de kijkers tijdens de viering rust, blijdschap en troost ervaren en het meest geraakt werden en worden door de preek. Gesteld kan worden, dat dit in het verleden ook de verdiensten van Joke Litjens genoemd mag worden.

Wat van dit geheel nog schrijnender is, is dat dit repressieve besluit, voor zover ons bekend, niet via de media aan de trouwe kijkers is medegedeeld met al dan niet terechte redenen. Een in katholieke kringen inmiddels bekende Nederlander zou hier toch recht op hebben gehad.

En wat te denken van het feit, dat dit besluit kennelijk niet geldt voor pastoraal werkers en parochianen(ook vrouwen), die door het structurele tekort aan priesters in heel veel parochies voorgaan en preken tijdens diensten. Wat via de beeldbuis niet gezien wordt kan wellicht om opportunistische redenen (gelukkig) gedoogd worden. Zou bij het besluit met betrekking tot Joke Litjens ook een voor de hand liggende overweging geweest kunnen zijn om de hoop op vrouwelijke ambtsdragers in de toekomst geen voeding te geven. Hoewel wij het erg betreuren, hebben wij begrip voor het (noodgedwongen) besluit van Joke Litjens om te stoppen. Wij wensen haar succes met de nieuwe uitdaging.

Een ander vreemd gebeuren met betrekking tot het omroeppastoraat is de verhuizing naar een andere locatie en het toewijzen van vier à vijf (wellicht) parttime priesters aan pastor Denneman. Hoe is dat te verklaren tegen de achtergrond van het structureel priestertekort in alle bisdommen. Wat moeten parochies hiervan denken, terwijl zij al lange tijd zonder priester zitten en zelfs lange tijd moeten wachten op een pastoraal werk(st)er.

Tevens blijkt nergens uit, dat omwille van de locatie een verhuizing nodig was. Wij horen vaker dat de huidige locatie in zijn eenvoud juist prettig en nabij aandoet. Men kan zich afvragen of de gelovigen, die de diensten via de TV volgen wel zitten te wachten om tijdens de dienst mooie plaatjes van het interieur van de kerk voorgeschoteld te krijgen. Er zijn genoeg kunstprogramma’s op andere tijden op de TV. met vriendelijke groeten en hoogachting,

R. van Westerlaak, voorzitter.